تاریخچه:
(استرانتیا(Strantian) ،شهری در اسکاتلند) ، در سال 08دیوی از طریق الکترولیز آن را کشف نمود. البته کرافورد در 1790 کانی جدیدی(استرونتیانیت) را متفاوت با سایر کانه های باریم تشخیص داد.
شکل های موجود استرانتیوم
استرانتیوم عمدتا در سلستیت و استرونتیانیت یافت می شود. این ف را می توان از طریق الکترولیز مخلوط کلرید ذوب شده آن با کلرید پتاسیم و یا توسط احیای اکسید استرانتیوم با آلومینیوم در خلا و دمایی که در آن استرانتیوم تقطیر می گردد، تهیه نمود.
سه شکل آلوتروپ از این ف با دماهای تبدیل 235 و 540 درجه سانتیگراد وجود دارد.
ویژگی ها:
استرانتیوم از کلسیم نرم تر است و سریع تردرآب تجزیه می شود. نیتروژن را در زیر 380 درجه سانتیگراد جذب نمی کند و برای جلوگیری ازاکسایش باید آن را در زیر کروزین نگهداری نمود.
استرانتیومی که تازه بریده شده است ظاهر نقره ای دارد اما سریعا با تشکیل اکسید به زرد کم رنگ تبدیل می شود. تکه های بسیار ریز آن خود بخود در هوا مشتعل می شوند. نمکهای فرار استرنتیوم بر روی شعله رنگ قرمز لاکی زیبایی ایجاد می کنند. این نمکها در مواد محترقه و تولید فشفشه استفاده می شوند.
ایزوتوپ ها:
استرانتویم طبیعی مخلوطی از چهار ایزوتوپ پایدار است. شانزده ایزوتوپ ناپایدار دیگر نیز شناخته شده اند. مهم ترین آنها 90sr با نیمه عمر 29 سال است و محصول فعالیت هسته ای و دارای مشکلات سلامتی می باشد.این ایزوتوپ یکی از بهترین ساطع کننده های بتای پر انرژی با عمر طولانی است که در دستگاه های تولید نیروی کمکی هسته ای (snap) به کار می رود.
امید به استفاده از این تجهیزات در ماشین های فضائیها ،ایستگاه های هواشناسی دور، شناورهای دریای و جاهایی که به منبع نیروی الکتریکی – هسته ای – سبک و با دوام نیاز است، وجود دارد.
کاربردها:
در حال حاضر استفاده عمده از استرانتیوم در تولید شیشه برای لامپ تصویر های تلویزیون رنگی است. همچنین در ساخت مغناطیس های مزیتی و تصفیه روی به کار می رود.نیترات استرانتیوم یک ماده نوری جالب است زیرا ضریب شکست فوق العاده بالا و پخش نور بیشتر از الماس دارد.
استرانتیوم به عنوان به کار گرفته شده است. اما بسیار نرم می باشد. این عنصر درطبیعت یافت نمی شود.
قیـمت:
ف استرانتیوم(خلوص98 /0)در ژانویه 1990 حدودا 5 دلار بر انس قیمت داشت.
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت